Festiwal Cyrkulacje 2016
Opisy zajęć
Ścieżki Twórcze:
KONTAKT IMPROWIZACJA
Ruchomość: potencjał wielokierunkowości
Na warsztacie będziemy tańczyć chwilę obecną i jej wielokierunkowość, będąc stale w kontakcie z ciężarem, kierunkiem i grawitacją, silną i zarazem kruchą strukturą ciała. Będziemy badać ”tu i teraz” w pełnym zaangażowania stanie ruchomości, czując ”akt” bycia w ciele, który pozwala dziać się ruchowi w czasie, gdy go obserwujemy. Wejdziemy w stan ciągłej Improwizacji, otwierając nowe ścieżki komunikacji i relacje z innymi poprzez świadome ciało.
Daniela Schwartz (Argentyna/Francja)
Eckhard Mueller (Niemcy/Francja)
Od 2004 roku podróżujemy po świecie, dzieląc się naszą wizją i praktyką Kontakt Improwizacji oraz Improwizacji, oferując ludziom w Europie i obu Amerykach intensywne kursy Kontakt Improwizacji, jak również tworząc projekty oparte na Improwizacji. Współpracując ze sobą, czerpiemy od siebie inspiracje, dzięki czemu możemy tworzyć różnorodne i zaskakujące ścieżki. Oboje pasjonujemy się ruchem w nieznane, spontanicznością ruchu na żywo oraz zgłębianiem mądrości ciała. Dani interesuje się głównie szczegółami oraz zdolnością uwagi i wyobraźni. Razem z Eckim, którego fascynuje fizyczność i jej granice, badają zakres postrzegania i odbioru zmysłowego, odkrywając na nowo możliwości dialogu przez taniec. Rozwijamy naszą wspólną pracę poprzez uczenie w pojedynkę oraz współpracę z innymi. Należymy do współorganizatorów contactfestival freiburg
w Niemczech (www.contactfestival.de), a także jesteśmy członkami Co. Dégadézo we Francji.
www.dani-ecki.com
OPOWIEŚCI GŁOSU/Mówiąca Pieśń
Głos ma w sobie opowieść, którą chce opowiedzieć. Tak naprawdę jest to milion opowieści, których treść zależy od śpiewanej pieśni, aktualnych doświadczeń, od słuchacza, otoczających głos dźwięków, i wreszcie stanu, w jakim jestem ja, śpiewająca.
Jako aktorka wchodzę w dialog z moim głosem za każdym razem, gdy śpiewam. Pytam go: „Jak zaśpiewamy dziś? Co powiesz na ten dźwięk, jak go czujesz? Co on mówi, jaką snuje opowieść?” Poszukiwania te przynoszą kolejne i kolejne pytania. To jest właśnie praca aktora, który chce uczynić z pieśni narzędzie bardzo głębokiej wymiany doświadczenia między śpiewającym i słuchaczem. Głos jest nagi – pozwala nam dzielić się z innymi na poziomie, do którego nie jesteśmy przyzwyczajeni, i na którym często czujemy się niepewnie. Poszukiwania jego granic i połączeń z doświadczeniem fizycznym, obrazami i skojarzeniami wzbogaca nasze narzędzia komunikacji i tworzy przestrzeń dla nowych odkryć.
Pracując, będziemy skupiać się na eksploracji naszych własnych głosów, a także naszych głosów w odbiciu innych głosów i połączeniu z nimi, na sile płynącej z pewności dźwięku naszego własnego głosu. Będziemy badać jego bogactwo i budować wspierający go fundament – poprzez oddech, wsparcie ciała fizycznego, wyobraźnię. Skupimy się też na odkrywaniu jego siły, kiedy pojawia się solo oraz jego mocy, gdy wzbogaca wspólny dźwięk tworzony razem z innymi głosami.
Ditte Berkeley
Ditte Berkeley (Dania / Wielka Brytania) współtworzy i występuję w Teatrze ZAR oraz zajmuję się badaniami w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu. Brała udział i współtworzyła cykliczne spotkania VoicEncounters oraz była współorganizatorem wraz z CPR (Walia) międzynarodowego festiwalu „Giving Voice” we Wrocławiu w 2009 roku. Współpracuje ze Studiem Matejka, w którym jest odpowiedzialna za pracę z głosem i śpiew. Jest również co-liderem warsztatów: „Into the Sound” Teatru ZAR oraz Awakeing the Listening Body z Matejem Matejką. Wychowała się w Hiszpanii, a studia w dziedzinie teatru ukończyła w Rose Bruford College of Speech and Drama w Londynie.
Improwizacja
„Musimy nauczyć się widzieć więcej, słyszeć więcej, czuć więcej. Naszym zadaniem nie jest znalezienie maksymalnej ilości treści w dziele sztuki, raczej znacznie mniej, po to żeby z samej pracy wycisnąć więcej treści niż ta, która już tam była. Chodzi o to, żeby zredukować zawartość tak, abyśmy mogli w ogóle zobaczyć rzeczy…”
– Susan Sontag
Myśl Susan Sontag idealnie wpisuje się w to, czym jestem zainteresowana w poszukiwaniu ruchu i tańca. Widzieć więcej oznacza zobaczyć, patrzeć; słyszeć: wsłuchiwać się i usłyszeć, czucie zlokalizowane jest w dotyku i oddechu, na powierzchni i głębiej w ciele, odczuwanie tego, co się dzieje
z naszym ciałem w różnych stanach, krajobrazach i wydarzeniach. Jak mogę wejść w siebie i wyjść bogata
o doświadczanie, które przekłada się na zrozumienie i zaufanie do samej siebie.
Ostatnio moim ulubionym sformułowaniem jest słowo „d e e p e r”, które idealnie wpisuje się w myśl Cyrkulacji, tj.: G Ł Ę B I E J. Co to oznacza? Istotnym jest zobaczyć, gdzie jest źródło mojego bycia, a co za tym idzie poruszenia mnie, a później poruszenia mojego ciała. W prostocie jest siła. W ciężarze jest siła i w akceptacji swojej fizyczności. Jak czerpać przyjemność poruszania się w przestrzeni i kreować siebie na zewnątrz i do wewnątrz? Warsztat jest nauką obserwacji siebie i innych w improwizacji. Ważne podczas pracy jest ciągłe pogłębianie świadomości ciała i aktywna obserwacja siebie samego w ruchu („objective body”, „out of my CRITIC”). Istotna jest zawsze obserwacja uczestników zajęć i zlokalizowanie ich potrzeb cielesnych
i energetycznych. Wnikliwa obserwacja powoduje jednoczesną reakcję i kreację zajęć. Praca
z ciężarem ciała, szukanie przepływu ruchu i definiowania, w których momentach taniec ma szansę zaistnieć w ciele poruszanym, poruszonym i poruszającym się. Ważna jest również praca z energią
i zaangażowaniem całego ciała „one body”.
Anna Piotrowska
Choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, tancerka, Fundator i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca – eferte, założycielka „mufmi” w Warszawie (1995 r). Stworzyła ponad 80 autorskich choreografii i przedstawień. Od września 2014 kierownik zespołu Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK (od września 2015 Kierownik Artystyczny), współpracowała z izraelsko-holenderskim duetem choreograficznym Ivgi&Greben. Pomysłodawczyni i koordynatorka wielu ogólnopolskich i międzynarodowych programów edukacyjno-kulturalnych: PolemiQi, Atak przestrzeni, Kierunek.(Europa_Warszawa).taniec, SoloDuo_Polska, laboratorium choreografii, British 4 Polish Dance i in. Laureatka „SoloDuo Dance Festival” (Budapeszt 2005/2006), wielokrotnie juror SoloDuo. Stypendystka British Council Awards 2004 – Young Polish Arts Entrepreneur. Producent przedstawień teatru tańca. Juror Doliny Kreatywnej programu TVP2 w dziedzinach taniec i animacja kultury. Anna Piotrowska uczestniczyła jako gość w festiwalu Gramigna Festival (Palermo 2007), International Poesifestival (Sztokholm 2007), Nu Dance Fest (Bratysława 2007/2008), Fabriaktionen (Berlin 2008), Working Title Festival (Bruksela 2008), jak również wielokrotnie jako gość Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego (Bytom), Międzynarodowego Festiwalu Współczesnych Form Tańca (Kalisz – główna nagroda 2007), Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca (Lublin), wielokrotny gość festiwalu SoloDuo Dance Festival (Budapeszt 2005-2012). Reżyser ruchu w teatrach dramatycznych m.in. w Szczecinie, Zielonej Górze, Poznaniu, Krakowie, Warszawie, Białymstoku i Legnicy. Współpraca z reżyserami: Paweł Kamza, Michał Siegoczyński, Artur Tyszkiewicz. Zrealizowała dwie autorskie produkcje dla Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu pt.: „farfalla” i „6 x 9” . Realizacja ruchu w teatrze lalek K3 z Białegostoku. Gość programu advancing performing arts project (APAP) w 2008 r., w ramach tego programu powstało solowe przedstawienie „Look 4 faces” wystawiane w Bytomiu, Warszawie, Berlinie i Brukseli. Regularnie współpracowała ze Śląskim Teatrem Tańca. Pedagog w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej na Wydziale Teatru Tańca w Bytomiu, gdzie wykładała: formy teatru tańca i struktury choreograficzne, improwizacje, sceny improwizowane i taniec współczesny. Zrealizowała kilka przedstawień międzynarodowych: „Walk_2_corner”, „HUG” (Węgry), „Laka la Mnija in the field of half of sth”, „Cold Fish” (Norwegia), „CoCo_Klimt” (Słowacja), „or Clitoris Landscape (close to gate No. 5)” (Włochy).
W 2013 r. zrealizowała spektakl dyplomowy dla studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie na Wydziale Teatru Tańca pt.: TRANSDYPTYK. W 2014 r. stworzyła przedstawienie dla Wrocławskiego Teatru Pantomimy pt.: „Historia Brzydoty”, w październiku odbyła się premiera jej najnowszego przedstawienia „i don’t wanna be a horse” w ramach międzynarodowego projektu „Recording Fields”, którego premiera odbyła się w Düsseldorfie w tanzhaus nrw. Realizacja na tancerzy Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK. We wrześniu 2015 r. spektakl w reżyserii Anny Piotrowskiej i wykonaniu Łukasza Pawłowskiego „toniejestpostawartystyczna! czyli premiery nie będzie!” zdobył Grand Prix XIII Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Warszawie i Nagrodę Główną 3. Koszalińskich Ogólnopolskich Dni Monodramu. Najnowszy spektakl dla Teatru Rozbark to „zagubieni w skórze” (premiera 7 listopada 2015).
Świadomość ciała w oparciu o BMC – zmysły
BMC to sposób uczenia się z własnych doświadczeń, informacji zwrotnych z własnego ciała. To droga do otwarcia świadomości ciała i ucieleśnienia nowych możliwości, które odkryjemy. To również czas dla ciała na wzmocnienie wzorców ruchowych, znalezienie bez wysiłkowego organicznego ruchu.
W tym roku poświecimy uwagę zmysłom.
Zmysły.
Praca nad atencja.
Pamięcią.
Rozszerzaniem pola percepcji i kanałów komunikacji.
Zmysły jako niezbędny element obecności scenicznej.
Zmysły jako środek wyrazu i podstawowe źródło zmysłów jako stymulacji do działania wspierającego ruch organiczny.
Iwona Olszowska
Edukację taneczną zdobywał a w Studenckim Teatrze Tańca Kontrast, Uniwersytecie Alabama i George Mason w USA oraz w Calgary w Kanadzie. Realizował a projekty Liz Lerman Dance Exchange, Projekt Pandora, Projekt Polski, Powrót do tradycji (organizowany przez Śląski Teatr Tańca), Hałda oraz Więcej tańca i Taniec bez tajemnic z gośćmi teatru EST, którego jest założycielem i kierownikiem artystycznym (autorka 19 choreografii dla ESTu).Tańczyła w Nowym Jorku (Judson Church, Art At University Settlement), Waszyngtonie (Marvin Theater, George Washington University, Corcoran Gallery), w Santa Fe i na Uniwersytetach Alabama i George Mason. Pokazywała choreografie w Kanadzie, Finlandii, na Ukrainie, Mołdawii, w Rosji i w Wielkiej Brytanii (Dartington College). Obecnie tworzy choreografie solowe i teatralne Teatr Stary „Wspólny pokój”, Teatr im. Kochanowskiego w Opolu „Tumor Mózgowicz”, Teatr STU „Trupa Tomasza Dropsa”, Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu „Krwawe gody”, Teatr Muzyczny w Gliwicach „Chicago”, „Takie większe wesele”. Otrzymała nagrody za choreografie, za konsekwentną kontynuację własnej drogi twórczej, osobowość sceniczną (ArtsLink w Nowym Yorku) oraz stypendium Stefana Batorego. W 2000 roku została laureatką 8 Prezentacji Współczesnych Form Tanecznych w Kaliszu za choreografię ” Ani chybi Anioł „. Jest pomysłodawcą Forum Tańca Współczesnego w SCKM Kraków.
Warsztaty Mistrzowskie:
Sławek Bendat (tancerz, choreograf) i Dominik Krawiecki ( aktor, reżyser) od pięciu lat kierują szwajcarskim teatrem PINK MAMA THEATRE. Realizując swoje projekty angażując do nich z aktorów i tancerzy. Tworzą swoiste multidyscyplinarne przedstawienia, w których obraz i ruch jak i, głos oraz tekst stają się równorzędne. W swojej pracy ogromny nacisk kładą na improwizacje, które stają się główną inspiracją do powstających później scen.
Pięciodniowy cykl, prowadzonych przez nich warsztatów ma na celu pokazanie uczestnikom specyficzny sposób pracy w teatrze, w którym taniec i aktorstwo przenikają się i łączą.
Dzień warsztatów rozpocznie się rozgrzewką ruchową, po niej odbędzie się rozgrzewka głosowa, a po krótkiej przerwie nastąpi improwizacja, która stanie się podstawą do budowania scen .
Piątego dnia warsztatów planowany jest pokaz przygotowanych wcześniej etiud.
Sławek Bendrat
tancerz i choreograf. Wrocławianin. Studiował na Wydziale Pedagogiki Baletowej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie; jest absolwentem Poznańskiej Szkoły Baletowej. Przez wiele lat jako tancerz związany był z Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu, a następnie jako tancerz i choreograf z Luzerner Theater w Szwajcarii. Kolejne dwa lata pracował w zespole Baletu Narodowego w Marsylii (Ballet National de Marseille), kierowanego przez Frederica Flamanda. W 2010 roku otrzymał nagrodę na Baltic Movement Contest za solo Pinku Chirashi. Jest jednym z założycieli Pink Mama Theatre, w którym sprawuje funkcję dyrektora artystycznego oraz choreografa wszystkich spektakli teatru. Pink Mama Theatre od 2013 roku ma statut associated artist w Dampfzentrale Bern – jednej z najważniejszych scen tańca w Szwajcarii
Teatr Fizyczny
Podczas warsztatów skupimy się na różnych fundamentalnych składnikach pracy aktora i tancerza, takich jak współpraca, precyzja, obecność, dynamika ruchu, reakcja i odpowiedź.Sesje warsztatowe będą polegać na improwizacjach ruchowych i tekstowych, realizowanych poprzez wymyślone zadania.
Vivien Wood
przez osiem lat kształciła się w szkole Royal Ballet oraz studiowała taniec klasyczny i współczesny. Uznawana za jedną z najwybitniejszych tancerek tańca współczesnego w Wielkiej Brytanii. Występowała w Montrealu, Sydney, Paryżu i Hong Kongu w spektaklach Michael Clark Company oraz DV8 Physical Theatre.Obecnie uczy artystów zespołów tańca współczesnego i teatrów fizycznych, m.in. DV8 i National Dance Company Wales, w Wielkiej Brytanii i innych krajach Europy.Współpracuje z Teatrem ZAR oraz ze Studiem Matejka nad tworzeniem partytur ruchowych do przedstawień. W 2012 roku pełniła rolę Associate Choreographic Artist w Dance City (Wielka Brytania).
Lekcje otwarte:
taniec współczesny
Warsztat z techniki tańca współczesnego będzie analizą ćwiczeń ruchowych pod kątem mechaniki ich wykonania w anatomicznie poprawy sposób. Ćwiczenia pomogą w poszerzeniu możliwości zakresu ruchu w stawach. Będziemy pracować nad znalezieniem równowagi pomiędzy spięciem a rozluźnieniem- w szczególności w kontekscie ruchów cross lateralnych. Nauczymy się rozbudowanych sekwencji choreograficznych które przeanalizujemy pod kątem podziału na ruch celowy , spontaniczny i mimowolny.
Magdalena Górnicka
Tancerka, choreografka i pedagog tańca współczesnego. Absolwentka Królewskiego Konserwatorium w Antwerpii (Belgia) na wydziale tańca współczesnego oraz Uniwerstetu Wrocławskiego (kulturoznawstwo). Obie pasje stara się łączyć produkując autorskie spektakle i wydarzenia społeczno- kulturalne oraz prowadząc warsztaty taneczne. Stypendystka europejskiego programu Leonardo da Vinci (2005-2006) oraz Konkursu OFF Przeglądu Piosenki Aktorskiej na realizację autorskiego spektaklu. Współpracowała między innymi z Gliwickim Teatrem Muzycznym, Het Firmament Mechelen, blauwe plekken, Belgijską Federacją Gimnastyczną, Staatstheater Kassel, lAmpekAp Collectief Antwerpen, Sceną Tańca Capitol, Wrocławskim Teatrem Pantomimy i Teatrem w Kłodzku. W latach 2011-2014 pedagog tańca współczesnego Wrocławskiego Teatru Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego a obecnie nauczyciel na specjalizacji tańca i pantomimy wrocławskiej Skiby.
fall in dance
w czasie warsztatu będziemy podążać szlakiem prekursorki improwizatorki tańca współczesnego. Wolność tańca w scorach opartych o idee Izadory. Otwierających przestrzeń na kierunki i nurty tańca współczesnego.
Iwona Olszowska
Edukację taneczną zdobywał a w Studenckim Teatrze Tańca Kontrast, Uniwersytecie Alabama i George Mason w USA oraz w Calgary w Kanadzie. Realizował a projekty Liz Lerman Dance Exchange, Projekt Pandora, Projekt Polski, Powrót do tradycji (organizowany przez Śląski Teatr Tańca), Hałda oraz Więcej tańca i Taniec bez tajemnic z gośćmi teatru EST, którego jest założycielem i kierownikiem artystycznym (autorka 19 choreografii dla ESTu).Tańczyła w Nowym Jorku (Judson Church, Art At University Settlement), Waszyngtonie (Marvin Theater, George Washington University, Corcoran Gallery), w Santa Fe i na Uniwersytetach Alabama i George Mason. Pokazywała choreografie w Kanadzie, Finlandii, na Ukrainie, Mołdawii, w Rosji i w Wielkiej Brytanii (Dartington College). Obecnie tworzy choreografie solowe i teatralne Teatr Stary „Wspólny pokój”, Teatr im. Kochanowskiego w Opolu „Tumor Mózgowicz”, Teatr STU „Trupa Tomasza Dropsa”, Teatr im. Bogusławskiego w Kaliszu „Krwawe gody”, Teatr Muzyczny w Gliwicach „Chicago”, „Takie większe wesele”. Otrzymała nagrody za choreografie, za konsekwentną kontynuację własnej drogi twórczej, osobowość sceniczną (ArtsLink w Nowym Yorku) oraz stypendium Stefana Batorego. W 2000 roku została laureatką 8 Prezentacji Współczesnych Form Tanecznych w Kaliszu za choreografię ” Ani chybi Anioł „. Jest pomysłodawcą Forum Tańca Współczesnego w SCKM Kraków.
Gaga
Gaga będziemy używać swojego ciała jako narzędzia do opowiadania tego co zapisane jest wewnątrz nas. Będziemy słuchać i opowiadać przez nasze miękkie, elastyczne ciało,które jest wspaniałym kreatywnym narzędziem pracy. Wyobraźnia każdego człowieka nie ma końca. Niech nasze ciało przemawia do głowy, do serca. Bez końca możemy odkrywać to co zapisane w nas: nasze pomysły, marzenia, wiedzę. Z tym wszystkim przychodźmy na zajęcia i używajmy naszego języka razem z językiem GAGA.
Natalia Iwaniec
Jest jedyną w Polsce certyfikowaną nauczycielką GAGA. Uczyła na wielu międzynarodowych festiwalach takich jak: Ibiza Contact Improvisation Festival, Dancing Poznan czy Incidans w Szwajcarii. Jako gościnna nauczycielka prowadzi lekcje na wyższych uczelniach: NSCD w Leeds,w Trinity Laban w Londynie.Poza intensywną praktyką nauczycielską gaga, Natalia tańczyła HYPERLINK „http://m.in/” n _blankm.in. w ramach festiwalu Resolution! w The Place w Londynie w spektaklu „Pieces of mosaic”,w Fryburgu podczas festiwalu Incidase w spektaklu „Hello Love”. Wspoltworzyla duet z Iwona Olszowska „Naive recreatuve Dance”, ” Instantaneo” z Valeria D’Amico.Obecnie Natalia stawia pierwsze kroki jako choreograf.
TECHNIKA TAŃCA/FLOOR WORK
Na lekcjach tańca współczesnego, które prowadzi Sławek Bendrat, wykorzystywane są jego wieloletnie doświadczenia zdobyte podczas pracy w wielu europejskich zespołach i pięcioletniej pracy pedagogicznej w Szwajcarii.
Lekcja bazuje na wykorzystaniu technik „floor work” i „release „, oraz innych ćwiczeń, które jednocześnie wzmacniają sprawność fizyczna tancerza.
Nacisk kładziony jest na prace nad płynnością ruchów i opanowanie techniczne materiału choreograficznego.
Istotna częścią lekcji jest ćwiczenie frazy ruchowej, w której analizowane są detale i interpretacja każdego ruchu.
Materiał ruchowy często składa się z małych gestów, które umożliwiają tancerzowi wydobycie emocji w ruchu.
Sławek BenDrat
Tancerz i choreograf. Wrocławianin. Studiował na Wydziale Pedagogiki Baletowej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie; jest absolwentem Poznańskiej Szkoły Baletowej. Przez wiele lat jako tancerz związany był z Polskim Teatrem Tańca w Poznaniu, a następnie jako tancerz i choreograf z Luzerner Theater w Szwajcarii. Kolejne dwa lata pracował w zespole Baletu Narodowego w Marsylii (Ballet National de Marseille), kierowanego przez Frederica Flamanda. W 2010 roku otrzymał nagrodę na Baltic Movement Contest za solo Pinku Chirashi. Jest jednym z założycieli Pink Mama Theatre, w którym sprawuje funkcję dyrektora artystycznego oraz choreografa wszystkich spektakli teatru. Pink Mama Theatre od 2013 roku ma statut associated artist w Dampfzentrale Bern – jednej z najważniejszych scen tańca w Szwajcarii